Joannici byli jednym z trzech najważniejszych zakonów rycerskich powstałych w czasie krucjat do ziemi świętej. Pozostałe dwa zakony to Templariusze, którzy powstali kilkanaście lat później i Krzyżacy, którzy powstali około stu lat po Joannitach. Zakon Joannitów (https://discover.pl/zakon-maltanski-joannici/ )na początku był luźnym stowarzyszeniem prowadzącym szpital w Jerozolimie, dopiero pod koniec XII wieku przyjął regułę zakonną, a papież ja zatwierdził. Joannici zajmowali się opieką nad chorymi, a w szerszym znaczeniu opieka nad pielgrzymami. Ich zadania wymagały z czasem zaangażowania militarnego, więc zakon przekształcił się w zakon rycerski. Oczywiście byli tam również bracia kapłani, którzy nie byli rycerzami. Zakon zobowiązał się do walki z niewiernymi, ale nie zaprzestał swojej podstawowej działalności charytatywnej. Działalność Joannitów cenili papieże, którzy traktowali ich prawie jak własne wojsko. Cenili też europejscy władcy, których Joannici wyręczali w niewygodnych działaniach. Za tym uznaniem poszły nadania różnych przywilejów i majątków dla Joannitów. W ten sposób Joannici tworzyli swoje komandorie w całej ówczesnej chrześcijańskiej Europie, w tym także na ziemiach dzisiejszej Polski. Byli obecni na Śląsku, gdzie początkowo komandorii było najwięcej, w Wielkopolsce i na Pomorzu.

Joannici tworzyli komandorie w Nowej marchii i na Ziemi Lubuskiej, ale nie była to znacząca obecność. Dopiero po rozwiązaniu zakonu Templariuszy ich majątek w dużej części przejęli Joannici. Tak duże skupisko komandorii zaczęło obierać swojego zwierzchnika, co z czasem przerodziło się w powstanie oficjalnej struktury, czyli Baliwatu Brandenburskiego. Baliwat nie miał stałej siedziby, ale w 1426 roku kupił majątek słoński i zameczek, który przebudowano zgodnie z potrzebami zakonu. W XVI wieku zamek przebudowano, a w praktyce zbudowano od nowa, otaczając go murami i fosą. W czasie wojny trzydziestoletniej zamek został zniszczony, a pod koniec XVII wieku odbudowany w formie barokowej rezydencji z cechami obronnymi. Fosę zasypano i rozebrano mury obronne dopiero pod koniec XVIII wieku. W 1811 roku zakon Joannitów w Prusach zlikwidowano, ale reaktywowano jako świeckie stowarzyszenie w 1852 i przekazano mu zamek w Słońsku, bez majątku. Zamek przetrwał wojnę, ale został spalony w 1975 roku. Dzisiaj to ruiny w trakcie zabezpieczania.

W znacznie lepszym stanie jest zamek Joannitów w Łagowie (zdjęcia zamku w Łagowie – https://discover.pl/zamek-joannitow-w-lagowie/ ). Łagowski majątek został zakupiony przez Joannitów w 1350 roku i natychmiast przystąpili do budowy zamku jako siedziby komandorii. Zamek został lokowany w wąskim pasie ziemi między dwoma jeziorami, miejsce miało naturalne walory obronne. Początkowo był to dom mieszkalny, wieża i brama połączone murem kurtynowym wokół dziedzińca. Zamek był rozbudowywany przez wieku, aż zyskał cztery skrzydła, wysoką wieżę, basztę bramną i tzw. szyję. W międzyczasie zamek w Łagowie był również zniszczony w czasie działań wojennych wojny trzydziestoletniej. Po II wojnie światowej zamek był użytkowany, więc nie został pozostawiony sam sobie i przetrwał.